Onderweg in Vietnam

Hanoi

In Hanoi waren we eigenlijk al drie keer eerder geweest. Op nieuwjaarsdag toen we daar zijn geland en we met de nachttrein naar Sapa gingen, na de treinreis vanuit Sapa toen we de cruise naar Halong Bay gingen maken en toen we terug kwamen van de cruise en de trein naar Ninh Binh hadden genomen. En eigenlijk elke keer kwamen we precies op het verkeerde moment. Op nieuwjaarsdag was alles dicht, en de andere twee keren was het of zo vroeg in de ochtend of regende het. Dus op naar poging vier.

De eerste dag hebben we daarom lekker door het centrum gelopen en een bezoek gebracht aan een oude gevangenis. Hanoi heeft een oud centrum wat bestaat uit kleine straatjes, smalle huisjes (het smalste is één meter breed) en een overdadigheid aan winkeltjes (die voornamelijk alles van The North Face verkopen).

Omdat Vietnam bekend staat om het heerlijke eten en je dat het beste kan doen in Hanoi, hebben we een streetfood tour gedaan. Hierbij gingen we langs zeven tentjes op het lokale eten te proeven zittend op mini krukjes aan de kant van de weg. Een leuke manier om iets van de stad te zien en te proeven waar de Vietnamese keuken om bekend staat.

De tweede dag in Hanoi was de laatste dag van ons avontuur met z’n drieën. En omdat reizen natuurlijk heel vermoeiend is, vroeg dit om een goede en relaxte afsluiter. We hadden een luxe kamer geboekt in een mooi hotel met zwembad, jacuzzi en sauna. En na ons wafel-ontbijt gingen wij eerst onze spieren laten los masseren om vervolgens de plonzen in de jacuzzi. Om de dag, en ons avontuur met z’n drieën in Vietnam, goed af te sluiten hebben we daarom heerlijk luxe gegeten op een rooftopbar met uitzicht over de stad.

Na een uitgebreid ontbijt was het in de middag tijd om afscheid te nemen van Ferry. Na drie super mooie en gezellig weken ging hij weer naar huis en was het voor ons tijd om te beginnen aan ons laatste deel van de reis. We hebben nog een dagje extra geslenterd door de straten van Hanoi maar daarna was het ook voor ons tijd om afscheid te nemen van Vietnam. Absoluut één van de meeste mooie en bijzondere landen waar ik ooit geweest ben. De natuur en de diversiteit maakte de reis door dit land indrukwekkend en onvergetelijk. Ruim 2000 kilometer afgelegd, geslapen in bussen, treinen en een boot. En wakker geworden op de meeste bijzondere plekken. Al met al prachtige herinneringen gemaakt om nooit te vergeten.

23 januari 2018 - 27 januari 2018

Ninh Binh

Met de lokale trein vertrokken we naar Ninh Binh, waar we begin van de avond aan zouden komen. De Vietnamezen lagen languit op de stoelen als dat kon en bestelden er lekker op los voor het avondeten. Zes keer passeerden karretjes vol met soepen, vlees en groenten. Deze leuke treinrit zorgde ervoor dat de tijd lekker snel ging en we mooi op tijd in Ninh Binh aankwamen.

Aangekomen in de accommodatie was er een verrassing: de eenpersoonskamer van Ferry was overboekt en dus aan iemand anders verhuurd. Maar, zo bood de eigenaar aardig aan, hij mocht in de kamer van zijn zoontje slapen. In deze kamer lag een matras op de grond, en ernaast (op dezelfde kamer) lag de rest van het gezin achter een gordijntje. Dat was nou niet echt het beste alternatief waar we aan dachten, maar Ferry deed het er voor een avond mee en sliep als een roosje op de familiekamer.

De volgende dag lekker uitgeslapen, dat was nodig na twee nachttreinen in korte tijd. We huurden scooters en vertrokken naar Tam Coc, waar je met een klein blikken bootje een prachtige route aflegt. Je vaart over een niet heel erg brede rivier tussen gigantische rotsformaties en rijstvelden. Al was dit niet het seizoen voor de mooiste groene rijstvelden, was het nog steeds een erg mooie tocht. Onderweg werd verwacht dat je mee roeide met de vrouw die de boot bestuurde, dat zorgde nog voor een aardige work-out.

Ninh Binh vonden we niet echt een leuke stad met bruisend centrum, dus vertrokken we na niet al te lekkere pizza’s te hebben gegeten, weer naar de accommodatie. Hier werd een Temptation Island marathon gehouden. Ja, dat soort dingen moeten ook op reis gewoon gebeuren...

Dag twee hadden we weer de scooter, om nog een boottocht te maken, dit keer naar Trang An. Dit was de overtreffende trap van de Tam Coc route en dat was te zien. Mensenmassa’s (met vooral Vietnamezen) vertrokken aan de lopende band in de bootjes. We voelden ons als westerse toeristen best bijzonder, want die waren er bijna niet te bekennen. De locals, die in grote aantallen aanwezig waren vanwege de vakantie rond Oud & Nieuw, vierden hier hun vakantie. Dit zorgde ervoor dat wij alle drie vaak op de foto mochten met de Vietnamezen. Na de tocht hadden we nog tijd over voordat te trein terug ging naar Hanoi, dus we besloten nog een mooie wandeling mee te pakken. Deze wandeling bestond uit een klim van 465 treden naar de Mua Cave, waar we beloond werden met een prachtig uitzicht over de omgeving. We konden weer lekker uitrusten in de trein.

21 januari 2018 - 23 januari 2018

Ha Long Bay

Vanuit de nachttrein van Sapa gingen we gelijk over naar het volgende avontuur. Bij een hostel hebben we ons even gedoucht en opgeknapt en om acht uur stond het busje al weer voor, op naar Halong Bay. Een ritje van drie uur bracht ons naar de haven waar ons cruise schip al klaar stond. We werden ontvangen met een lunch en daarna naar onze cabine gewezen. Ondertussen vaarde we langzaam Halong Bay binnen. Een grote baai met immens grote rotsen die uitsteken uit het water. Hoewel we geen regen hadden, was het wel flink bewolkt wat toch zonde was. Maar het bleef indrukwekkend!

Bij de eerste stop brachten we een bezoek aan een grot. En bij de tweede stop bezochten we een ander eilandje met uitzicht over de baai. De rest van de dag lekker door de baai gevaren en genoten van de prachtige natuur om ons heen en de bijzondere ervaring om te eten en slapen op een boot. We hebben nog een kleine cursus verse springrolls gekregen (wat er wel echt bijhoort als je een bezoek brengt aan Vietnam). In de avond stond er karaoken op het programma (wat ook echt bij een bezoek aan Vietnam hoort) maar onze medereizigers zagen hier vrij weinig is, maar dat zal misschien door de leeftijd komen.

Na een heerlijke nacht op de boot werden we wakker met een van het mooiste uitzicht die er is. Onze cruise zetten zich voort in de baai en daar brachten we nog een bezoek aan een oesterkwekerij en kregen we de gelegenheid om te kajakken. Dit keer zonder om te kukelen (gelukkig maar, want daar was het ook te koud voor). Daarna hebben we een fietstocht gemaakt op een eiland en bezochten we Monkey Island (waar 40 aapjes los over het strand liepen).

Onze tweede nacht brachten wij door op het vaste land, namelijk Cat Ba. Een havendorpje wat echt alleen is ontstaan voor toerisme. En zoals het hoort op een eigen rondreis hebben we gezellig met het hele gezelschap rond de tafel gezeten voor het diner. Om de avond toch nog een beetje bruisend af te sluiten hebben we een cocktailtje gedronken op een dakterras.

De derde dag van de cruise bestond voornamelijk uit de terugreis. Nog een laatste mooie tocht door de baai en weer terug met het busje op naar onze volgende bestemming.

19 januari 2018 - 21 januari 2018

Sapa

Vanuit Hoi An kwamen we aan in Hanoi, de hoofdstad, om vanuit daar door te reizen naar Sapa. Het was lekker om eens in een korte tijd veel kilometers te maken. Nog helemaal fit gingen we dus op zoek naar een taxi die ons in de buurt van het treinstation af kon zetten. Dankzij Tết konden we Hanoi niet echt een gezellige stad noemen. Alles, maar ook werkelijk alles was gesloten. Op wat hotels en een koffietentje na.

In dat koffietentje moesten we zo snel mogelijk onze treinreis naar Sapa (van dezelfde avond) nog regelen. Er werd al aangekondigd dat het bijna onmogelijk is om tijdens Tết een trein te kunnen nemen, maar we gaven niet op. Na bijna alle websites afgezocht te hebben kwamen we drie tickets tegen. Ferry ging naar het Mercure hotel om hen te laten bellen naar de maatschappij die de tickets aanbood om die drie tickets te laten bezorgen bij het hotel. Een half uurtje later kwam een man op z’n scootertje aangereden met een enveloppe in de hand met daarin drie tickets naar Sapa. We konden vertrekken!

De nachttrein deed er acht uur over, om 06:00 uur kwamen we aan in Sapa. Sapa staat bekend om zijn overweldigende natuur. Bergen wisselen zich af met uitgestrekte rijstvelden en kleine dorpjes die hier tussen zitten. Hier moet je dus gewoon lekker de natuur in. We zochten naar opties voor een trekking. Leuk in Sapa is dat ze daar een stam hebben wonen, waarbij de vrouw van het gezin, ‘mama’, toeristen meeneemt op trektocht, door de mooiste gebieden van de regio. Vervolgens kom je aan bij mama thuis, eet je mee met het gezin (wat de pot schaft) en slaap je bij hun thuis. Dat leek ons wel wat, dus gingen we op zoek naar de mama die we er het gezelligst uit vonden zien en boekten we een tweedaagse trekking bij mama Bam.

Na ons opgefrist en omgekleed te hebben in een cafeetje in Sapa, werden we opgehaald door een jonge versie van mama Bau. Het was haar dochter, die ons de eerste dag meenam via de bossen, naar moeders huis. We liepen (met ons eindelijk nuttige paar wandelschoenen) door bossen de bergen op. Het was een pittige klim naar de top van de berg, maar het fijne was dat je niet meer hoger kon en dus lekker naar beneden kan lopen. Door de rijstvelden liepen we naar beneden. We passeerden paarden en waterbuffels en kwamen na een tocht van zes uur aan bij het huis van mama Bau, die ons opwachtte. Omdat het nieuwe jaar een aantal dagen gevierd wordt, zat iedereen al de hele ochtend / middag aan de ‘happy water’, wat een zelfgebrouwen rijstwijn is. Erg veel alcohol ook. Mama Bau verontschuldigde zich dat ze ons niet kon begeleiden vandaag, omdat ze druk was. Dit bleek later te druk met het drinken van rijstwijn te zijn.

Onze beentjes konden wel wat rust gebruiken, dus deden de rest van de middag en avond niks meer dan biertjes drinken en genieten van het mooie uitzicht. Om 19:00 uur kwam het feestmaal op tafel. We hadden al doorgegeven dat onze voorkeur uitging naar het eten van kip, dus daar kon niet heel veel mis gaan dachten we. En daar kwam het hoor, een boordje met iets dat leek op heel fijn gehakt, maar bleek varken met stukjes fijngemaakt bot te zijn. Dan hadden we nog een bordje met ingewanden en iets dat leek op varekensvel. En gelukkig ook nog iets dat wel wel naar binnen konden houden, loempia’s, rijst en de kip. We voelden ons toch wel lullig over de nog volle borden die we lieten staan, maar we hebben het in ieder geval geprobeerd en zijn niet ziek geworden.

Het ontbijt daarentegen, de volgende ochtend, was perfect. Hollandse pannenkoeken! Die zagen we niet aankomen en hebben er heel erg van genoten.

We waren klaar voor de trekking van dag 2, met mama Bau. Voordat we vertrokken stond ze er nog wel op dat Martine een traditioneel feestelijk kostuum aantrok om de hele dag mee rond te wandelen (met 20 graden en zon), dat sla je natuurlijk niet af.

We liepen naar de vallei tussen de dropjes door. We bezochten nog een mooie waterval, waar we via een bamboe jungle terecht kwamen. Het was alles bij elkaar een super ervaring, dit hadden we nooit willen missen.

We gingen weer terug naar het station om ons op te maken voor de nachttrein terug naar Hanoi.

17 januari 2018 - 19 januari 2018

Hoi An

Helemaal uitgerust en klaar voor onze lange reis werden we voor het hotel opgehaald met de bus. De toeristenbussen zijn in Vietnam wat anders dan we gewend zijn, want de bus heeft in plaats van stoeltjes stapelbedden staan. Dus we kregen alle drie een bedje aangewezen waarin we de eerste vijf uur moesten doorbrengen. Hierna hadden we een uur overstap tijd en vervolgende we onze reis in een zelfde soort bus, alleen dan een wat nieuwere (waar we heel blij mee waren). Hier moesten we nog ongeveer tien uur in zitten en proberen te slapen. Vergeleken met de andere landen was de weg van Vietnam een stuk aangenamer, namelijk asfalt en geen kuilen, maar door het geslinger was het voor ons nieuwe reisgenootje iets minder plezierig.

In Vietnam is het grootste en belangrijkste feest het nieuwjaar, en niet zoals wij dat kennen, maar Tết, het Chinese nieuwjaar. Elk jaar valt het op een andere datum (volgens onze kalender) en dit jaar werd het jaar van de hond ingeluid op 16 februari. Vanaf vier dagen hiervoor tot tien dagen hierna betekent het dat de gehele bevolking onderweg is naar de familie. Tijdens Tết is vervoeren bijna onmogelijk (maar gelukkig hebben een aantal Vietnamezen ons hierbij geholpen), op Tết ligt het hele land letterlijk stil en is niets maar dan ook niets open, en in de dagen erna komt het leven langzaam op gang.

Wij waren de dagen voor Tết aangekomen in Hoi An en zagen gelijk al dat een aantal winkels dicht waren en dat de voorbereidingen voor de grote avond werden getroffen. Echter heeft het ons niet weerhouden om een bezoekje te brengen aan de kleermaker. Daar staat Hoi An namelijk om bekend, de honderden kleermakers die alles op maat maken in een mum van tijd. Twan ging gelijk helemaal los door twee colbertjes, twee overhemden en drie stropdassen aan te meten, Ferry wilde niets maar ging uiteindelijk met twee overheden en een winterjas naar buiten en ik heb het bescheiden gehouden met een jumpsuit (ja dat is eerlijk waar het enige). Het pakket is momenteel onderweg, maar over drie maanden zullen we er dus piekfijn uitzien.

Tussen alle fittingen door hebben we ook nog een beetje van de stad en de omgeving kunnen zien. Zo zijn we naar My Son gescooterd, ruïnes van oude tempels bekeken. We hebben een middagje op het strand vertoefd. En heerlijk door het gezellige centrum van Hoi An gelopen. De sfeer van de stad is heel gemoedelijk en gezellig, mede door alle lampionnetjes die door de hele stad hangen.

Onze laatste avond hebben we oud en nieuw mogen meemaken. Feest overal op straat, veel karaoke, een kermis, het aftellen en om 12 uur een kwartier lang mogen genieten van prachtig vuurwerk. Op naar het jaar van de hond, happy New Year! 🎆

13 januari 2018 - 16 januari 2018

Mũi Né

Een busrit van vijf uur bracht ons in het stadje Mũi Né. Mũi Né is een bestemming met een mooi strand, dus die konden we na de busrit meteen uitproberen. Wit zand, palmbomen boven je hoofd en water met de perfecte temperatuur.

In Ho Chi Minh City hebben we in de parkjes de lokale sport ontdekt; het hooghoudend overspelen van een shuttle met een veer. Vanaf dat je geboren bent tot je oude dag doe je dit als Vietnamees. Dat kunnen wij natuurlijk ook, dachten we, dus die shuttle werd meteen aangeschaft en uitgeprobeerd op het strand van Mũi Né. Bleek natuurlijk al snel moeilijker dan gedacht, het eerste uur kwamen we niet verder dan drie keer overspelen. Maar de aanhouder wint, met een record van zes konden we de dag afsluiten. Tussendoor hadden we nog inspiratie van een local die mee deed en wat tricks liet zien.

In de avond stuitte we op een ‘food court’, waar verschillende keukens waren en een gezamenlijke ruimte om te begaaien. We hadden nog een primeurtje daar, oesters. Die kan ook van het lijstje af.

De tweede dag gingen we naar het hoogtepunt van het gebied, de white sands / witte zandduinen. Via het drukke stadje kwamen we terecht op de weg langs de zee, met prachtig uitzicht. Ook het weer was perfect, dus deze dag kon niet meer stuk. Tot we op een weg mensen aangehouden zagen worden door de politie. Voornamelijk locals, dachten we, dus we probeerden ons van de domme te houden en rustig door te tuffen. Maar helaas, een agent op motor kwam voor ons rijden en gebaarde dat we achter hem aan moesten rijden. We kwamen aan bij het busje waar de agenten stonden. Ons werd vriendelijk verzocht om onze internationale rijbewijs te laten zien. Vervolgens de opmerking die we zagen aankomen, dat we een een geldig motorrijbewijs van Vietnam moeten hebben. Oftewel, alle toeristen mogen bekeurd worden omdat hun rijbewijs niet in Vietnam gehaald is. We kregen de keus om onze de beuring over een week bij de bank van Mũi Né te betalen, of om deze direct contact aan de vriendelijke agent te geven. Goh, werden wij even gematst. 1.000.000 dong (€ 35) per scooter zou het moesten kosten. We hadden er twee. Met wat bluffen dat we niet meer geld hadden dan 1.500.000 dong mochten we weer vertrekken.

We zetten de tocht richting de zandduinen voort. Wanneer we door de duinen liepen / klommen, leek het of je je in een woestijngebied waant, erg bijzonder. We hadden ook nog drie ‘sleetjes’ opgepikt waarmee je van de stijle zandbergen af kon. Dat moest gaaf worden! Camera’s klaar, Go Pro aan om iedereen te filmen tijdens ons extreme sport avontuur. Nou, harder dan twee km/h was het niet en tussendoor moest je stukken naar beneden lopen, omdat je ingegraven werd in het zachte zand. Wat een tegenvaller was dat. Desondanks was het een mooi gebied en konden we met mooie kiekjes weer terug.

Omdat we het idee van de food court zo leuk vonden hebben we er nog een keer gegeten. Na een lange nachtrust maakte we ons op voor de 16-urige busrit.

10 januari 2018 - 12 januari 2018

Ho Chi Minh City

Na een busreis van ruim zeven uur, waarvan we meer dan een uur in de file stonden om de stad in te komen, kwamen we aan in Ho Chi Minh City, het vroegere Saigon. De honderdduizenden scootertjes maken de stad hectisch en chaotisch. Als je wilt oversteken hoef je niet te wachten tot het groen is (want dat heeft toch geen zin) maar gewoon stap voor stap lopen. Een beetje zoals dat spel waar het kikkertje wilt oversteken. Maar zulke drukte, zoveel geluid van honderden scooters was echt een hele shock, zelfs Bangkok was er niets bij.

De eerste dag waren wij alvast de stad gaan verkennen en hebben we (vooral Twan) lekker geshopt. De tweede dag kregen we bezoek van Ferry. Onze reis door Vietnam, van zuid naar noord, zullen we namelijk met z’n drieën afleggen. Ferry kreeg geen tijd om aan de heftigheid van de stad te wennen of z’n jetlag uit te slapen, nee we zijn gelijk op pad gegaan. Een aantal bezienswaardigheden van de stad bekijken, waaronder het aangrijpende oorlogsmuseum. Hier kregen we gelijk een indruk van hoe heftig de oorlog hier nog speelt en welke littekens het heeft achtergelaten.

Omdat we bijna alles gezien hebben van de stad zijn we de dag erna op excursie gegaan naar de Mekong Delta. Vol verwachtingen, met plaatjes van prachtige mangrove in ons hoofd, gingen wij op pad. En bij de eerste stop vielen we gelijk met onze neus in de boter. Alsof we in een Telsell reclame waren beland, kregen we een hele overtuigende presentatie van de geweldige producten die ze hier maken van bamboe en kokosnoot vezels. Vervolgens bracht een boot ons naar een eiland waar we allerlei fruit mochten proeven en we eindelijk in een slowbootje werden gezet. Het boottochtje moest de prachtige tocht door de mangrove voorstellen, maar duurde in totaal net aan vijf minuten waarbij je samen met nog 30 andere bootjes langs de wortels van bamboe vaarden. De trip ging vervolgens nog even zo door, waarbij we nog in een speedboot, op de fiets en paard en wagen hebben gezeten. Om de dag toch nog goed af te sluiten hebben we maar een lekkere cocktail gedronken op de 23ste verdieping in een rooftopbar met uitzicht over de stad. Al met al een hele ervaring rijker, alhoewel het een stuk minder indrukwekkend was dan we gehoopt hadden.

6 januari 2018 - 10 januari 2018