Kampot wilden we eigenlijk overslaan, omdat we geen heel erg enthousiaste verhalen over de plaats hadden gelezen. We besloten, omdat we ook genoeg tijd hadden voordat we naar Vietnam gaan, om Kampit toch te bezoeken. Daar hadden we helemaal geen spijt van, want het sfeervolle stadje aan het water was erg de moeite waard!
Van de boottocht moesten we nog aardig bijkomen, dus de eerste avond niet meer gedaan dan lekker uit geweest in een van de leuke restaurantjes die Kampot heeft. Na een nacht slapen konden we er weer tegenaan. In de ochtend huurden we een scooter om naar het National Park van Kampot te gaan. Dit was een erg leuke route, met aparte bezienswaardigheden zoals een oude, niet meer gebruikte katholieke kerk en een vervallen casino.
Omdat we vroeg waren vertrokken hadden we nog tijd om naar Kep te rijden. Een plaatsje aan zee, waar we een krabmarkt hebben bezocht en in een restaurantje voor het eerst krab heb gegeten. Je had onze gezichten moeten zien toen we moesten beginnen met ontleden. Met een notenkraker ging het uiteindelijk prima en het was best lekker. Op de weg terug naar Kampot zagen we dat we dat er een ongeluk was geweest met een scooter, met daarop twee oudere mensen die waren gevallen en onder het bloed zaten. We besloten te stoppen om te kijken of we iets konden doen. Er stonden al veel mensen bij, maar Martine hoorde een typisch Nederlands-Engels slecht accent van de vrouw die op de grond lag. Het bleken inderdaad twee Nederlanders te zijn. Ze waren erg geschrokken en konden zicht niet veel meer herinneren van wat er was gebeurd. Continu vroegen ze ‘what happened?’ We zijn daarom bij Marja en Fred gebleven tot de ambulance kwam. Zij tilden de twee op een smeten ze (dat klinkt overdreven, maar zo was het echt) op de brancard. Het ziekenhuis lag dichtbij, dus we reden achter ze aan om nog eventueel wat te kunnen doen. We liepen de kamer in waar we konden zien hoe ze gehecht werden. Ze waren erg blij dat we er waren om even tegenaan te praten en we konden wat dingen voor ze regelen. In het donker reden we terug, napratend over wat er allemaal was gebeurd.
Na het verlaten van Kampot laten we ook Cambodja achter ons. Het land van de vrouwen in pyjama’s, de Angkor tempels, de palmsnoepjes, helderblauwe zee, mega gekko’s, bungalows met open daken en lieve mensen. Op naar Vietnam, waar we vergezeld worden door Ferry.