Don Det is één van de 4000 eilanden die samen Si Phan Don heten. Na alle overweldigende indrukken van beide scooter/motor loops was het tijd om even in de handmat te liggen en tot rust te komen. Daar is dit eiland uiterst geschikt voor, want er is eigenlijk niet veel te doen.
Het eiland is 4km2 en bestaat voornamelijk uit een straat die puur gericht is op toerisme, beginnend met restaurantjes gevolgd door tientallen bungalows met uitzicht over de Mekong. Zo ook die van ons, waardoor wij lekker in onze hangmat konden genieten van alle bootjes die op en neer de Mekong over voeren. Iets minder leuk aan onze bungalow was het koude water waarmee wij ons moesten wassen, maar ach als dat nou het ergste is.
We hebben er twee volle dagen doorgebracht waarbij we bij de eerst dag eigenlijk vrij weinig hebben gedaan. En de tweede dag zijn we er met de fiets op uitgetrokken op zoek naar een waterval en een goede plek om vanaf het strand een duik te nemen in de Mekong (dat ontbrak nog aan ons lijstje).
Vanaf hier nemen wij afscheid van Steffi en Nicolai, waarmee we nu ruim 12 dagen hebben opgetrokken. Zij gaan verder door Laos en wij maken ons klaar voor Cambodja. Laos was één groot avontuur en nog overweldigender dan we hadden verwacht. De prachtige natuur, de Mekong trip, de watervallen, de grotten en vooral het prachtige binnenland waar wij een kijkje van hebben genomen. De armoede en de lieve bevolking en alle zwaaiende kindjes, dat zal ons altijd bijblijven.
Via via hoorden we over een route, ‘loop’, die je met de motor kan maken vanuit de stad Thakhek. Op deze manier kan je het binnenland verkennen en de mooie natuur zien van Laos. Bij aankomst in Thakhek ontmoetten we Steffi en Nicolai, een Zwitsers stelletje die ook de loop gingen doen. Het leek ons leuk om de loop van vier dagen met z’n vieren te doen. Dus vroeg op, scooters gehuurd en het gas opengetrokken.
Bij vertrek was de verhuurster van de scooters zo vriendelijk om ons via een omweg, door de lokale markt, te leiden naar de hoofdweg. Op deze manier kan je namelijk de politie ontwijken voor controle, waarbij je sowieso een boete kunt verwachten als je geen geldig motorrijbewijs hebt. Dat noem ik nog eens service. We reden de eerste dag door het groene landschap, met naast ons stijle lijnsteen rotsen, in de richting van de eerste overnachting in Thalong. Onderweg moest goed opgelet worden dat er geen honden, kippen of koeien voor de motor terecht kwamen of dat je in een gat in de weg vast kwam te zitten. Eind van de middag klommen we omhoog de bergen in, waardoor het al flink koud werd. Alle meegenomen kleren gingen over elkaar aan en met klapperende tanden zagen we een kampvuur bij de accommodatie. Borrelend werd het een gezellige en lange avond bij het kampvuur, waar reisverhalen uitgewisseld werden.
De volgende dag keken we naar buiten en zagen we geen gezellige lucht. Een dikke pak met wolken blokkeerde de zon, waardoor deze dag nog kouder aanvoelde dan de dag ervoor. Met een gevoelstemperatuur van vijf graden stapten we op de motor en was het om de vijf minuten stoppen, om springend op te warmen. Martine was ziek aan het worden en bij de eerste stop in een lokaal dorpje, waar we bij een mini vuurtje bij een oude vrouw konden opwarmen, moest Martine aan de kant van de weg overgeven. Dit kan niet de leukste dag voor haar geweest zijn, want het bleef koud en het was de dag waar we de meeste kilometers moesten maken om bij de accommodatie aan te komen. Na een keer bijna vallen was het gelukt aan te komen en hadden we besloten nog een extra nacht te pakken om wat uit te rusten. Dat was een heel goed idee, want we hadden daardoor genoeg tijd om de imposante Konglor grot te bezoeken. Een giga grot, waar een 8 km lange rivier doorheen loopt en waar we een mooie tocht doorheen hebben kunnen maken.
Weer op krachten gekomen reden we via de lokale dorpjes terug naar Thakhek. Onderweg zie je alleen maar vrolijke locals, met name kinderen, die je enthousiast begroeten en naar je zwaaien. Er zat nog een spannend momentje bij waarbij de motor van Martine uitviel en ook niet meer aan wilde. Met wat gebarentaal probeerden we een lokale bewoner naar de scooter te laten kijken, maar dat wilde helaas niet lukken. Na een kilometer geduwd te hebben toch nog geprobeerd om de motor te starten. Dat lukte gelukkig en dus konden we het laatste stuk rijdend afleggen. Met onze nieuwe Zwitserse vrienden hebben we dit gezellig afgesloten door weer eens heerlijke pizza te eten.
Pakse
De volgende tussenstop is de stad Pakse. Daar is niet veel te doen en was bedoeld als tussenstop voor de 4000 eilanden. We hoorden tijdens onze loop van andere reizigers dat er in Pakse ook een loop te doen is. Omdat we dat zo leuk vonden hebben we besloten er nog een te doen, van vier dagen, weer samen met Steffi en Nicolai. Deze loop was anders mooi dan de vorige loop. Ten eerste omdat ik nu degene was die buikgriep kreeg in plaats van Martine, maar ook de bezienswaardigheden en route waren anders. De mooie natuur tijdens de route was ingeruild voor wat vlakkere landschappen, slechte wegen waar ze aan het werk waren en minder lokale dorpjes. De plekken waar we stopten waren wel ook heel mooi en bestonden voornamelijk uit watervallen. Een aantal van deze waren de mooiste die ik heb gezien en bij Tad Champi kon gezwommen worden tot onder de waterval, waar een heerlijke straal op m'n hoofd kwam.
Tijdens de Pakse loop hadden we Mr Captain Hook bezocht, een local die een tour gaf in zijn dorpje, waar hij een koffieplantage heeft. We hoorden over bizarre regels en rituelen die binnen het dorp gelden, zoals dat de vrouwen als ze bevallen, drie weken uit het dorp moeten en in de jungle moeten bevallen en verblijven. Ze krijgen daar wel wat hulp bij. Dat is dan ook het enige positieve eraan. Ook moeten de mannen en jongens bij het betreden van een nieuw huis, een puppie in elkaar trappen, om zo te laten zien dat je een echte man bent. Om zo maar wat voorbeelden te noemen.
De loops waren een erg mooie manier om Laos te ontdekken. Door via lokale dorpjes te reizen zie je veel van een land en dat vonden wij fantastisch!
De hoofdstad van Laos, niet bijzonder sfeervol, niet veel te doen, maar leuk genoeg om twee nachtjes te verblijven en heerlijke croissantjes te eten in de leuke bistrootjes. Daarnaast hebben ze een indrukwekkend museum over UXO (unexploded ordnance) waar je een indruk krijgt over hoeveel niet-ontplofte bommen er nog liggen in de binnenlanden van Laos en welke gevolgen dit nog elke dag heeft voor de bevolking.
Voor de rest heeft Vientiane nog een mooie ark met Franse invloed en nog een tweetal bijzondere tempels die we uiteraard bezocht hebben. Doordat de stad weinig andere bijzondere plekken heeft hebben we lekker door het centrum geslenterd en een bezoekje gebracht aan de avondmarkt, die wat minder gericht is op de toeristen zodat we voor de verandering niet weer in elke kraam dezelfde souvenirs en olifantenbroeken zagen. Even weer eens wat anders en heerlijk om even rustig aan te doen en op te laden voor onze volgende avonturen.
Dit dorpje is bekend en berucht om de feestjes en het tubben (in een autoband dobberen op de rivier). Maar je kunt er ook aantal andere leuke activiteiten doen. En omdat we niet al te lang in het dorpje verbleven hadden we eigenlijk maar één dag om alles in te proppen. Dus we begonnen de dag vroeg en reden naar een prachtige plek onderaan de kalkstenen bergen. Daar deden we het tuigje om, handschoenen aan, helm op ons hoofd en zo gingen we naar boven. Met trillende beentjes en knikkende knieën werden we aan het koord vastgemaakt en daar gingen we. Boven de jungle, over de prachtige natuur al ziplinend van de ene boom naar de andere. Super spannend maar onwijs gaaf om te doen! Om het parcours af te sluiten moesten we nog 15 meter naar beneden, en omdat het allemaal niet avontuurlijk genoeg was deden we dat in een soort van vrije val waarbij ze aan het einde pas het koord weer straktrokken, ik heb Twan nog nooit zo in paniek gehoord.
Na de middag gingen we over naar het tweede deel van de avontuurlijke dag, het kajakken op de rivier langs de prachtige bergen. En voor de mensen die ons een beetje kennen, zal dit geen verrassing zijn, maar door het gebrek aan coördinatie, evenwicht en communicatie zijn er maar twee mensen die kopje onder gingen met de kajak. En natuurlijk krijgt dan eentje van ons de boot weer vol op haar hoofd, dus ik heb vier dagen met een ei op mijn hoofd rondgelopen. Daarna bleek ook nog eens dat we tegen een rots waren aangevaren, dus zorgde een gat in de boot ervoor dat we langzaam naar de bodem zonken.
Na ons kajakavontuur wilde we ook wel eens dat tubben proberen dus zijn we nog in een autoband geklommen en gingen we al dobberend langs (en natuurlijk in) de barretjes aan het water. Omdat het al wat later in de middag was, ging de zon al snel onder en bleek het wel aardig koud in de rivier. Al met al een geweldige dag vol spanning en avontuur.
De perfecte mix tussen Frankrijk en Azië, dat is Luang Prabang. Omdat Laos een Franse kolonie is geweest is er veel goeds uit Frankrijk deze kant op gekomen. Croissantjes in de ochtend, heerlijke baguettes en Franse architectuur. De gehele stad is Unesco-werelderfgoed met veel mooie tempels en vooral erg leuk om te zien, omdat dit de stad van de monniken is in Laos. Overal op straat ziet het oranje van de gewaden van monniken.
We begonnen na een heerlijk nachtje slapen de dag met een massage van 60 min. Dit kunnen ze hier als de beste. Dat zeg ik nu, maar dit was mijn eerste professionele massage ervaring, dus het is vooral de mening van Martine. Niks lekker wrijven, het was meer de pijngrens opzoeken en ellebogenwerk. Heerlijk was het, we vonden dat we het nodig hadden.
Zonder enige vorm van stress in ons lijf maakten we een wandeling door de stad. Een tempelwandeling, met bezienswaardigheden als Wat Xieng Thong, de bamboebrug, Wat Siphouthabat Thiappharam en Phou si mountain. Allemaal erg mooie tempels, waar we vooral door de vele monniken, mooie kiekjes konden maken. In de middag lunchten we bij Dyan Sabai, waar we kennismaakten met de Laotiaanse barbecue. In een tulband met daarin bouillon, konden groenten en eieren in gekookt worden en wat peper en knoflook erbij voor de smaak. Bovenop was een koepelvormig tafereel, waar je vlees op kon garen. Dit zorgde voor een heerlijke smaakexplosie. Wij zijn fan!
Tijd om Oudjaarsnacht plannen te maken. Veel horeca sluit om 23:00 uur, dus we moesten op zoek naar een feestje en die hadden we al snel gevonden. We lazen over een oud en nieuw feest bij dé bar van Luang Prabang, Utopia. Na spelletjes gespeeld te hebben gingen we naar de bar toe en kwamen we al snel bekenden tegen waar we mee op de boot hadden gezeten. Erg leuk feest, we hebben ons erg vermaakt en konden toch al mooi zes uur eerder dan jullie Nederlanders genieten van 2018.
Na een klein beetje uitbrakken hebben we nog wat tempels bekeken en het museum van het Royal Palace bezocht. Lekker relaxt dagje op 1 januari, zoals dat hoort. De volgende ochtend ging de wekker vroeg, om 04:30 uur. We stonden op om een bijzonder moment mee te maken, namelijk de Tak Bat. In de hoofdstraat van de stad worden op de stoep stoeltjes neergezet waar de lokale bevolking op plaats mag nemen (en helaas ook veel Chinezen). Nog voor zonsopgang zit de lokale bevolking klaar om hun vers gemaakte sticky rice en andere lekkernijen uit te delen aan de monniken van de stad. In een lange rij van meer dan 100 monniken gingen zij de gehele straat af om hun aalmoes op te halen.
Een bezoek aan het UXO visitor’s center mag in Luang Prabang ook niet ontbreken. Hier wordt informatie gegeven over de heftige bombardementen die in Laos hebben plaatsgevonden en welke invloed de nog niet ontplofte bommen nog steeds op het land en de bevolking heeft.
Ook een natuurlijk uitstapje mag niet ontbreken, dus hebben we de Kuang Si watervallen bezocht. Op 30 kilometer van het centrum liggen deze watervallen in een mooi onderhouden gebied. Na een kleine klim kom je uit bij één van de mooiste watervallen die ik ooit gezien heb. Om de dag af te sluiten hebben we, omdat we er nog geen genoeg van hadden, nog een keer een Laotiaanse barbecue aan laten steken. Door de relaxte sfeer, vele dingen die er te doen zijn en het lekkere eten was behoort Luang Prabang tot een van onze favoriete steden tot nu toe!
De oversteek van Thailand naar onze volgende bestemming Laos, kan op verschillende manieren. Ons leek het het leukst om een boottocht te maken over de Mekong. Deze rivier loopt door China, Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam. Vanuit het dorpje Huay Xai, vlak over de grens op Laotiaans grondgebied konden we met een ‘slowboat’ naar Luang Prabang, onze volgende bestemming.
Met de bus vanuit Chiang Rai naar Chiang Khong, kwamen we aan bij de grens. Om het visum voor Laos te kunnen krijgen moesten we Amerikaanse dollars hebben. Met onze laatste Thaise baht en wat extra gepind te hebben, konden we een $ 100 briefje krijgen, wat meer dan genoeg was om de visa af te rekenen. Na alle formuliertjes ingevuld te hebben kwamen we aan bij het loket en gaven we ons biljet. Met wat moeilijke blikken kon hij toch echt niet het dollar biljet aannemen. Er zat namelijk een vouwtje linksboven. Alleen nieuwe briefjes zijn een geldig betaalmiddel, zei de man achter het loket. Na het trekken van al onze passen lukte het gelukkig toch nog om het Laotiaanse betaalmiddel, de Laotiaanse Kip, uit de muur te trekken. Na een wat vage berekening en veel hogere wisselkoers, hebben we de visa in ons paspoort staan en kunnen we met de Tuk Tuk door naar onze slaapplek in Huay Xai. Geen gezellig dorpje, maar gelukkig alleen maar een overnachting en de volgende ochtend vroeg met de boot. Geen geweldige eerste indruk van Laos, maar dit wordt vast en zeker beter.
Na een lekker ontbijt gehaald te hebben kwamen we om 09:30 uur aan bij de haven om ons ticket te halen voor de tweedaagse boottocht richting Luang Prabang. Dit werd allemaal goed voor ons geregeld, dus we konden meteen de boot in. Na de verhalen die we gelezen hadden over de boot en de houten bankjes die erin zouden zitten, hadden we ons voorbereid op een niet al te comfortabele tocht. Ze zullen vast met de tijd mee zijn gegaan, want er was geen hout bankje meer te bekennen op de boot. Enkel zachte en loszittende autostoelen in rijtjes van drie. We hadden een lekker plekje, redelijk voorin de boot. We waren er om 10:15 uur al helemaal klaar voor. Om 11:30 uur zou hij vertrekken, maar dat werd uiteindelijk 12:00 uur.
Klaar om te vertrekken. Dag 1 zou een tocht worden van ongeveer 7 uur, afhankelijk van de windsterkte en richting, naar het dorpje Pakbeng. In dit dorpje gingen we overnachten en het leek ons daarom fijn om vooraf alvast een accommodatie te hebben. Scheelt veel gedoe, dachten wij. Terwijl we de boeking deden vonden we meteen allerlei ervaringen over de boottocht die wij ook gingen doen en de veelal nare ervaringen met een overnachting in Pakbeng. Bij aankomst in het haventje zou je tas meegenomen worden door een Laotiaan en gebracht worden naar een accommodatie naar zijn keus, of erger, je tas wordt gewoon gestolen. Ook lazen we over de accommodaties en dat er regelmatig in de kamers ingebroken wordt ’s nachts om te kijken of er iets uit de kamer te halen is. Je begrijpt, als je dit vooraf leest ben je nogal op je hoede en lichtelijk panisch voor de overstap. We boekten dus een accommodatie met de hoogste beoordeling op veiligheid. Dit zelfde verhaal werd nog even vriendelijk herhaald door de man die de boot ‘weg sprak’ en vertelde over hoe onze boottocht er voor die dag uit zou zien. Je zou vooral heel goed op moeten letten en we moesten goed in ons hoofd hebben dat ze heel graag willen dat we in Laos een fijne tijd hebben en ze ons graag terug zien. Goed.. let’s go! Eenmaal varend begeef je je in een prachtige omgeving. De boot tuft langzaam vooruit en onderweg kan je kijken naar het groene, bergachtige landschap en mooie kleine dorpjes waar kinderen spelen aan de waterkant en ons enthousiast begroeten wanneer we langsvaren. Het uitzicht verveelde de hele route niet. In combinatie met een bar aan boort en kaartspelletjes, was het een erg leuke tocht. Na 5 uur kwamen we aan in Pakbeng. We hebben duidelijk wind mee gehad. We stonden in de starthouding om onze tassen te bemachtigen en naar onze accommodatie te lopen. Ik dook het ruim in, pakte de backpacks en gooide ze naar Martine. Klinkt heldhaftig en dat was het ook. Uiteindelijk viel het erg mee met de opdringerige mannen, ze vielen niemand lastig maar wilden je vooral overhalen om naar hun accommodatie te gaan. Die hadden wij al, en we werden netjes door hun opgehaald om ons te laten vervoeren. Het zag er allemaal prima uit en we hebben een heerlijke nachtrust gehad.
Dag 2 vroeg op pad, om 09:00 uur vertrokken we voor deel twee. Een uur of zes werd ons gezegd, dus daar stelden we ons op in. We hadden een andere boot, die iets kleiner was, omdat niet alle passagiers doorreisden naar Luang Prabang. Erg mooie tocht, waarbij we zo nu en dan aanmeerden bij kleine dorpjes en we locals oppikten. Er werd weer enthousiast gezwaaid vanaf ieder klein strandje waar kinderen aan het spelen waren. Na 5,5 uur kwamen we aan in Luang Prabang. Met de Tuk Tuk werden we bij ons hostel afgezet en maakten we ons op voor het avondeten en stelden we ons in op lekker bijkomen van de reis.
Don Det - 4000 Islands
